| 1. Nazwa obiektu: |
Tomaszówki
|
| 2. Typ obiektu: |
elementy rzeźby - formy denudacyjne
|
| 3. Współrzędne GPS: |
Φ:
50° 10' 45,700"
Δ:
19° 47' 09,100"
|
| 4. Przynależność administracyjna: |
- małopolskie - krakowski - Wielka Wieś (gm. wiejska)
|
| 4.1 Miejscowość: |
Bębło
|
| 5. Kraina geograficzna: |
- Wyżyna Krakowsko-Częstochowska
- Wyżyna Olkuska
|
| 6. Opis lokalizacji obiektu: |
Skałka znajduje się po przeciwnej stronie drogi niz Jaskinia Nietoperzowa.
|
| 7. Forma własności terenu: |
prywatna
|
| 8. Nr i nazwa arkusza mapy: |
945 Olkusz
|
| 1. Długość: | od: 65 m do: 70 m |
| 2. Szerokość: | brak |
| 3. Wysokość: | od: 9 m do: 10 m |
| 4. Powierzchnia: | brak |
| 5. Objętość: | brak |
| 6. Wysokość n.p.m.: | 461 m |
| 7. Inne mierzalne cechy: | brak |
| 1. Forma własności obiektu: | prywatna |
| 2. Status: | chroniony |
| 3. Status - uwagi: | brak |
| 4. Stan zachowania obiektu: | |
| 5. Położenie | w pobliżu szlaku turystycznego |
| 6. Dostępność: | łatwo dostępny |
| 7. Ekspozycja: | dobrze wyeksponowany |
| 8. Ranga obiektu: | regionalna |
| 9. Uwagi o położeniu i dostępności: | brak |
| 10. Ocena atrakcyjności turystycznej: | |
| 11. Ocena atrakcyjności dydaktycznej: | |
| 12. Ocena atrakcyjności naukowej: | |
| 13. Ogólna ocena atrakcyjności obiektu: | Jedna z wielu, na Wyżynie Krakowsko-Częstochowskiej, wspaniałych skałek twardzielowych. Prezentują dużą wartość naukową (górnojurajskie budowle węglanowe – biohermy) i stanowią niezwykle atrakcyjne obiekty turystyczne na szlakach Jury Krakowsko-Częstochowskiej. Skałka z uwagi na swoją atrakcyjność (naukową, dydaktyczną i turystyczną ustanowiona pomnikiem przyrody nieożywionej. |
| 14. Pozostałe uwagi: | brak |
| 1. Regiony strukturalne Polski: |
- monoklina śląsko-krakowska i strefa opolska
|
| 2. Wiek geologiczny: | |
| 3.1 Litologia: | |
| 3.2 Forma rzeźby terenu: | |
| 3.3 Geneza: | |
| 4. Opis geostanowiska: | Jest to grupa skałek przypowierzchniowych - ostaniec zespołowy Tomaszówki. Buduje je biały wapień mikrytowy, biohermowy, nieuławicony (ewentualnie niewyraźnie), miejscami gruzłowaty. Powierzchnia pobrużdżona kawernami, kanalikami (ospa krasowa), w części północnej jaskinia rozwidlająca się o maksymalnej wysokości 5,5 m, długość korytarzy ponad 20 m. Stan zachowania skałek bardzo dobry, miejscami zarośnięte mchem, porostami i niską roślinnością. W otoczeniu obszar zarośnięty krzewami i drzewami. Dostęp turystyczny dobry, należałoby częściowo usunąć krzewy i drzewa od strony północnej w celu wyeksponowania najładniejszej części obiektu. Duże walory obiektu i dobre położenie powodują, że jest ona miejscem odwiedzin turystów. |
| 1. Opracowanie: |
|
| 2. Aktualizacje: |
brak aktualizacji |
| Autor | Tytuł | Publikacja | Rok wydania | Uwagi | ISBN | | Gradziński R. | Przewodnik geologiczny po okolicach Krakowa. | Wyd. Geol., Warszawa. | 1972 | | | | Gradziński R., Gradziński M., Michalik S. | Przyroda. | Zarząd Jurajskich Parków Krajobr., Kraków: 114 pp. | 1994 | | | | Matyszkiewicz J. | Sedymentacja utworów jury okolic Krakowa. | Przewodnik LX Zjazdu PTG, Wyd. AGH, Kraków. | 1989 | | |
|
Φ: 50,179361 Δ: 19,785861