| 1. Nazwa obiektu: |
Kunów - skarpa drogi do Bukowia
|
| 2. Typ obiektu: |
odsłonięcie geologiczne sztuczne
|
| 3. Współrzędne GPS: |
Φ:
50° 56' 52,900"
Δ:
21° 16' 50,300"
|
| 4. Przynależność administracyjna: |
- świętokrzyskie - ostrowiecki - Kunów
|
| 4.1 Miejscowość: |
Kunów
|
| 5. Kraina geograficzna: |
|
| 6. Opis lokalizacji obiektu: |
brak opisu
|
| 7. Forma własności terenu: |
samorząd
|
| 8. Nr i nazwa arkusza mapy: |
818 Ostrowiec Świętokrzyski
|
| 1. Długość: | od: 220 m |
| 2. Szerokość: | do: 5 m |
| 3. Wysokość: | od: 3 m do: 10 m |
| 4. Powierzchnia: | brak |
| 5. Objętość: | brak |
| 6. Wysokość n.p.m.: | 190 m |
| 7. Inne mierzalne cechy: | brak |
| 1. Forma własności obiektu: | samorząd |
| 2. Status: | poza obszarem chronionym |
| 3. Status - uwagi: | brak |
| 4. Stan zachowania obiektu: | |
| 5. Położenie | na uboczu |
| 6. Dostępność: | łatwo dostępny |
| 7. Ekspozycja: | dobrze wyeksponowany |
| 8. Ranga obiektu: | regionalna |
| 9. Uwagi o położeniu i dostępności: | brak |
| 10. Ocena atrakcyjności turystycznej: | |
| 11. Ocena atrakcyjności dydaktycznej: | |
| 12. Ocena atrakcyjności naukowej: | |
| 13. Ogólna ocena atrakcyjności obiektu: | Dobrze czytelne są piaskowce dolnojurajskie ze strukturami sedymentacyjnymi, gliny lodowcowe z dobrze czytelnym zróżnicowanym zespołem żwirów i głazików oraz budujące powierzcnię wysoczyzny lessy. |
| 14. Pozostałe uwagi: | brak |
| 1. Regiony strukturalne Polski: |
- obrzeżenie mezozoiczne Gór Świętokrzyskich
|
| 2. Wiek geologiczny: |
- jura dolna
- synemur
- czwartorzęd
|
| 3.1 Litologia: |
- Piaskowce
- Gliny (zwałowe i pozostałe)
- Less
|
| 3.2 Forma rzeźby terenu: | |
| 3.3 Geneza: |
- morska
- lodowcowa
- eoliczna
- rzeczna
|
| 4. Opis geostanowiska: | U podnóża wysoczyzny widoczne są w nieczynnym łomie oraz w skarpie drogi, jasnoszare, poziomo i przekątnie warstwowane drobnoziarniste piaskowce dolnojurajskie (synemurskie). Na ich nierównej, denudacyjnej powierzchni leży z ogromną przerwą czasową glina lodowcowa pozostawiona przez lądolód zlodowacenia Odry. Jest to glina jasnobrązowa, bogata w zsylifikowane okruchy rozmaitych wapieni. Zawiera także ciemnobrązowe i czarne krzemienie, szare i żółtawe piaskowce i skandynawskie granitoidy. Okruchy pochodzenia świętokrzyskiego (zsylifikowane wapienie, krzemienie, piaskowce) osiągają większe rozmiary 5-10 cm, żwiry granitoidów są drobniejsze, zazwyczaj 1-3 cm średnicy i lepiej obtoczone. Jasnobrązowe lessy tworzą pokrywę całej wysoczyzny. Zbudowane są z pylastego materiału, głównie kwarcowego. Zawierają w spoiwie niewielką ilość węglanu wapnia (krótko burzą z 10% kwasem HCL). Lessy są tu osadem powstałym podczas najmłodszego zlodowacenia (Wisły), kiedy z obszarów położonych przed lądolodem, pozbawionych szaty roślinnej, silne wiatry wywiewały pylasty materiał by złożyć go na terenach obecnych wysoczyzn lessowych Wyżyny Sandomierskiej. |
| 1. Opracowanie: |
|
| 2. Aktualizacje: |
brak aktualizacji |
| Autor | Tytuł | Publikacja | Rok wydania | Uwagi | ISBN | | Samsonowicz J. | Cechsztyn, trias i lias na północnym zboczu Łysogór. | Sprawozdania Państwowego Instytutu Geologicznego, tom 5, zeszyt 1. | 1929 | | | | Karaszewski W. | Rozprzestrzenienie utworów liasu we wschodniej części Gór Świętokrzyskich | Kwartalnik Geologiczny, tom 14, nr 2. | 1970 | | | | Romanek A. | Objaśnienia do Szczegółowej mapy geologicznej Polski w skali 1:50000, arkusz Ostrowiec Świętokrzyski | Państwowy Instytut Geologiczny, Warszawa | 1994 | | | | Romanek A. | Szczegółowa mapa geologiczna Polski w skali 1:50000, arkuisz Ostrowiec Świetokrzyski | Państwowy Instytut Geologiczny, Warszawa | 1995 | | |
|
Φ: 50,948028 Δ: 21,280639