KDG: Łom pod kościołem Wszystkich Świętych, Szydłów

Podgląd karty:

Drukuj

008779 : Łom pod kościołem Wszystkich Świętych, Szydłów

Informacje ogólne Cechy fizyczne Stan aktualnyCharakterystyka geologicznaDokumentacja graficzna Opracowanie BibliografiaMapa Polski

1. Regiony strukturalne Polski:	zapadlisko przedkarpackie
2. Wiek geologiczny:	sarmat
3.1 Litologia:	Wapienie
3.2 Forma rzeźby terenu:	skarpa
3.3 Geneza:	morska
4. Opis geostanowiska:	Duży nieczynny łom jasnoszarych wapieni detrytycznych sarmatu (okresu geologicznego w neogenie ok. 10 mln lat temu). Jest to skała w swoim charakterze nieco podobna do skał detrytycznych (piaskowców) , z tym że prawie całość pokruszonego materiału skalnego stanowią okruchy węglanów (szczątki pokruszonych glonów litotamniowych (krasnorostów) i fragmenty różnorakiej fauny miocenskiej). Wapienie detrytyczne powstały powiem z przerobienia przez morskie fale i prądy szczątków organizmów, które wcześniej żyły w tym samym ciepłym zbiorniku morskim. Widoczny w odsłonieciu kompleks jest wyraźnie trójdzielny. W spągu odnajdujemy kompleks okruchowych wapieni masywnych, w których czasami możemy dostrzec ślady poziomego warstwowania. Wyżej leży potężby kompleks o miąższośći (grubości) przekracającej 10 m. wapieni o bardzo wyraźnym wielkoskalowym przekątnym warstwowaniu. Warto zauwązyć że poszczególne warstwy skał nachylone są pod dużym kątem w stosunku do powierzchni rozdzielających ławice. Skały te zbudowane są na przemian z grubo- lub drobniej ziarnistego materiału. Z uwagi na różnicę wielkości ziaren w poszczególnych warstwach, jak i różny stopien ich cementacji następuje zróżnicowanie w ich odporności na oddziaływanie niszczących procesów fizycznych i chemicznych. W efekcie warstewki te ulegają "wypreparowaniu" w procesach wietrzenia, co ułatwia śledzenie poszczególnych warstw w obrębie dużego odsłonięcia. W górnej partii odsłonięcia można dostrzec liczne zaburzenia uławicenia, które powstały w okresie, kiedy osad nie był jeszcze całkowicie scementowany i ulegał zaburzeniem o charakterze plastycznym. Dużą atrakcją turystyczną w tego stanowiska jest obecność dwóch skalnych "jaskin". Nie są to dzieła natury, lecz wykute ludzką ręką groty. Najprawdopodobiej powstały one poprzez poszerzenie naturalnych jaskin, które dosyć często występują w osadach wapieni detrytycznych sarmatu. W skałach tego odsłonięcia można znależć czasem dosyć liczną i lokalnie dobrze zachowaną faunę: ślimaków i małży, pośród nich zaś niewielkie charakterystycne przegrzebki popularnie nazywane muszlami św. Jakuba.

Państwowy Instytut Geologiczny - Państwowy Instytut Badawczy

Zauważone błędy prosimy zgłaszać w Systemie Śledzenia Zagadnień CBDG - projekt: Geostanowiska CRGP 2.0, Kategoria: Geostanowiska WWW v. 2.3.20